Jaremianka. Gdzie jest Maria?
| Wydawca | Wydawnictwo Znak |
| Miejsce wydania | Kraków |
| Rok wydania | 2019 |
| EAN (ISBN) | 9788324058174 |
“A w Krakowie jest jak zwykle: gęste powietrze wczesnej jesieni, klekoczące tramwaje, ludzie rozchodzący się koncentrycznie od Rynku aż po Aleje. Marię śmieszą te obroty ciał po ustalonych trajektoriach, ale przecież od lat porusza się razem z nimi. Do codziennej trasy Lea/Dzierżyńskiego-Łobzowska-Sławkowska-Rynek dochodzą wizyty w klinice przy Kopernika.
Od powrotu Marii znajomi przychodzą, przyjeżdżają, dzwonią, piszą, zapraszają. Ich entuzjazm nawet jej się udziela, czuje się lepiej, do lekarza dociera dopiero 20 września.
28 800 białych krwinek na milimetr sześcienny – wynik sugeruje, że Polska jej służy”.
Maria Jarema. Ona o sobie zawsze: Jarema. O niej najczęściej mówią: Jaremianka. Kobieta awangarda. Emancypantka, zaangażowana aktywistka i zapalona pracoholiczka – niekwestionowany autorytet. Znajdowała się w centrum życia kulturalno-towarzyskiego międzywojnia i lat powojennych, zawierała znajomości, które przetrwały lata, wiązała się z interesującymi mężczyznami i to ona decydowała, kiedy przekuć te związki w trwałe przyjaźnie.
Jedna z najzdolniejszych i najbardziej charyzmatycznych artystek XX wieku. Malarka, rzeźbiarka, graficzka, projektantka kostiumów teatralnych, lalek i pomników. Dziewczyna ze Starego Sambora na Kresach, która przyjechała do Krakowa, by „wymyślić sztukę na nowo”. Studiowała pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, współtworzyła Grupę Krakowską i teatr Cricot, właśnie z nią najchętniej współpracował Tadeusz Kantor.
Ukochana żona Kornela Filipowicza, matka Aleksandra, siostra bliźniaczka Nuny, ceniona przyjaciółka m.in. Różewiczów, Sternów, Przybosiów. W ich wspomnieniach jawi się jako wcielenie ruchu, zmienna, zachwycająca postać, która pozostawiała po sobie wrażenie niedosytu. Gdy poznała diagnozę swojej choroby, pracowała w zapamiętaniu, by namalować każdy kolejny obraz – chociaż jeszcze jeden. Jej prace wciąż zdumiewają nowatorstwem pomysłów, inspirują i prowokują. „Nie umarła” – twierdzili zgodnie jej bliscy. Zatem jak rozumieć wydarzenia z 1958 roku? I jak czytać pozostałe ślady? Gdzie jest Maria?